De Bike Transalp 2022 : in 7 etappes van Lienz naar Riva del Garda !

Deze duo MTB wedstrijd stond al erg lang op het verlanglijstje van Jacco en mijzelf, maar altijd was er wel een excuus om het niet te doen.
Maar wat is er nu mooier dan met je beste maat (al meer dan 35 jaar vrienden en sporten we met elkaar) deze uitdaging aan te gaan, en dit jaar moest het dan ook gebeuren!   Bovendien is onze conditie nu best in orde, maar mountainbiken in dit terrein vergt ook nog behoorlijk wat reactie- en herstelvermogen, iets wat langzaam bij ons toch ook minder gaat worden. Niet langer wachten dus!
Wel een dingetje was dat juist de 2022 editie veel hoogtemeters zou hebben (18000+) en dat in ruim 500 kilometer, extra veel en lang klimmen. Zaak om de trainingen toch wat op te voeren en afgelopen winter zijn we daar ondanks best drukke werkzaamheden (allebei een eigen bedrijf) dan ook al mee begonnen. Dat kon dan ook alleen maar dankzij het thuisfront, die ons in alles steunden, ondanks dat ze het misschien wel eens zat waren.

Een ander “dingetje” de laatste maanden was toch ook wel ons gewicht, zwaar zijn we allebei niet maar door (in mijn geval) minder winegums, drop, koek en taart te eten gingen er moeiteloos nog een paar kilo af . Maar ook Jacco stond scherp aan de start, dus het verschil bleef 10kg in mijn nadeel, dat werd dan ook gewoon harder trappen!

De nieuw ontworpen kleding

Voor deze unieke ervaring had Roy voor ons een speciale kledingkit ontworpen, het vertrouwde werd voor de gelegenheid en sponsoren AWB (mechanisatie bedrijf van Jacco) en 9th Wave (custom wielen) werden toegevoegd.
En met het inschrijven als  Beukers-AWB Biketeam (powered by 9thWave) werd het allemaal wel erg officieel!

Ging alles vlekkeloos in de voorbereidingen de laatste maanden? Dat niet, uiteraard hoop je altijd nog iets meer te kunnen trainen, maar spannender was de liesbreuk die Jacco eind februari op liep. Hij was pas half april aan de beurt voor een operatie hieraan, dus dat was toch wel wat weken gas terug nemen.

Laatste test voor de Transalp geslaagd

Maar ook dat kwam gelukkig weer in orde en het werd tijd voor een laatste test: de Raid des Hautes Fagnes Marathon. Misschien wel de mooiste en zwaarste MTB marathon in de Ardennen dus een mooie gelegenheid om mens en materiaal nog een keer goed op z’n donder te geven.
Dat verliep prima, we bleken al best goed op elkaar ingespeeld qua tempo en indeling en ook een klein mechanisch probleem werd onderweg samen verholpen. Alleen beseften we ons ook wel dat tijdens de Transalp er 7 van deze dagen achter elkaar zouden volgen, andere koek dus!

In Lienz aangekomen eerst naar het hotel (de hotels, avondeten en verplaatsingen waren perfect geregeld door Peter en Annemieke van 9thWave) en daarna kennisgemaakt met de 9thWave familie.
Dat was een warm welkom, en Michel, Dane, Peter, Annemieke, Rob, Barry, Niels, Jeroen, James en Angelita hebben ons als ervaren MTB Stageracers verder ook de hele week geholpen en van adviezen voorzien!

van hotel naar hotel, grote tas naar het hotel, kleine tas voor na de finish

De oranje 9thWave bus

Etappe 1
En toen ging het eindelijk gebeuren: etappe 1!
Als je 64km op het kaartje ziet staan denk je dat is een mooi opwarmertje.
Dat bleek het zeker: de startklim was voor ons al ruim een uur en met meteen 2 lastige Trails naar beneden waren we na 2 uur nog maar 20km verder. Inmiddels was de temperatuur opgelopen naar 40+ graden en dat in combinatie met een slotklim die bijna 2 uur duurde en naar ruim 2000m hoogte ging was voor mij geen goede combi.
Jacco had echter goede benen en letterlijk en figuurlijk sleepte hij me de laatste klim op. Af en toe stoppen in de schaduw van een boom en uiteindelijk 5.30uur gedaan over deze etappe, welkom in de TransAlp!

eerste etappe zit erop, dat was afzien!

Rust pakken wanneer het kan

Na die eerste dag zag ik m’n geest al dwalen, dat het zwaar zou worden wisten we, maar dit was de max.
Bleek wel dat we ondanks die laatste klim toch nog top 10 stonden bij de Grandmaster teams (50+ en meer dan 40 teams), had iedereen het dan misschien toch best moeilijk?

Herstellen, herstellen en herstellen, dat is noodzaak tijdens zo’n intensieve week, dus niet alleen genoeg eten en drinken onderweg, maar ook direct na de finish meteen hersteldrank en/of reep en alles weer aanvullen. Daar waren we al best goed in bleek wel.

De route en verzorging elke dag op een nieuw kaartje

Etappe 2
Toch goed hersteld  voelde ik die morgen, en dat zou nodig zijn ook! De beklimming naar de Kronplatz (ruim 2200m) zat in deze etappe. Onze benen waren goed maar de klim was lang en zwaar. Bovendien ging het zo’n 10km onder de top regenen en zakte de temperatuur naar 8 graden. Uiteindelijk boven begon het steeds harder te regenen en bliksemen, snel de trail naar beneden! Daar hebben we echt grenzen verlegd (niet lezen dit thuis ) wat een bizarre afdaling was dat. Overal lopende mountainbikers en ook nog eens door de regen gladde stenen en wortels. Na een half uur dalen zere handen van het remmen en  bibberend van de kou kwamen we langs het hotel waar Rob ons stond aan te moedigen, hij was al gedoucht. Nog een klein stukje verder voor ons en over de finish! Daar bleek dat we als zo ongeveer de laatsten over de trail naar beneden zijn gegaan, alles achter ons moest met de gondel of over de normale weg terug en waren uit het klassement.
Ik heb een half uur met mijn kleding en helm op (kreeg hem niet af) onder de douche in het hotel gestaan maar daarna weer oké.

zeiknat en koud maar de finish van etappe 2 gehaald

Etappe 3/4/5/6
Het wordt wel een erg lang verhaal zo (elke etappe kunnen we een boek over schrijven) dus maar even een shortcut ondanks dat we erg veel hebben meegemaakt
Het klimmen en dalen ging elke dag beter en elke etappe finishten we zo rond plek 8/9. Dit ondanks dat we onze tijd namen bij de verzorgingsposten en in de heftige afdalingen niet al te veel risico genomen hebben. O ja, nog een klein valpartijtje van mij: stilstaan in een haakse bocht naar beneden en je voet te laat uit het pedaal halen is niet slim .
Ook nog een keertje een pijl niet goed gezien (eigen schuld van ons) en achter anderen aangereden totdat er wel een erg diepe rivier kwam. Omdraaien en weer naar boven dus.

af en toe toch het regenjasje aan

als je omhoog gaat, mag je ook weer naar beneden

Jezelf goed verzorgen is normaal al belangrijk, maar in een meerdaagse nog meer! Elke dag na de finish eerst eten en drinken en dan meteen de fietsen schoonmaken bij de bikewash, ketting in de Squirt en verder alles checken: we werden handig in dit dagelijkse ritueel. Daarna brachten we de fietsen naar het bikepark, daar werden honderden fietsen bewaakt gestald en pikten we ze de volgende ochtend vroeg (start om 8.00 of 9.00uur) weer op. Een mooie sfeer ook elke dag bij de start en bij de dagelijkse finish reed je zo een gezellig aankomst plein op waar voor de deelnemers voldoende eten en drinken beschikbaar was.

pizzaatje

prachtige omgeving

toch uitkijken in dit soort afdalingen

voetje erbij

Etappe 7 Finaledag: op naar Riva del Garda!
De laatste rit van een prachtige week, er zouden nijdige afdalingen in zitten vandaag dus hadden we besloten om geen risico te nemen, finishen was het doel! De eerste klim was stevig en ook met stukken lopen ertussen, maar +25% op losse stenen lukte niemand dus was het file wandelen . De eerste afdaling was inderdaad vrij heftig zowel voor machine als mens en er stonden diverse pechgevallen en ongevallen naast het parkoers.
Heel houden dus, en dat ging goed al kregen de remmen het wel een beetje warm . Mooie oude paden gereden  uit de oorlogstijd (eerste wereldoorlog Oostenrijk – Italië) lang geleden, we konden daar lekker doorrijden en na de rustige start draaiden we warm. Warm was het weer ook: 35 graden. Wederom een stuk vallei waarna de laatste klim kwam, die was pittig maar ging prima en zo via een mooie single trail weer naar Riva!
Vanwege de zomerse drukte in Riva had de organisatie gekozen voor een (tijd)finish bovenop de laatste klim. Op die manier hoefden de toppers geen risico in het drukke verkeer te nemen bij een eventuele spannende finale.
Wel lag de “normale” finish in de haven van Riva del Garda, een prachtige locatie! Toen zat de week er zomaar weer op, we hebben veel meegemaakt, afgezien, gelachen en bovendien als vrienden/team elkaar goed aan kunnen vullen. Ook nog eens 8e in het Grandmaster Duo klassement, al met al een ervaring om nooit meer te vergeten!

Finish!

Meer weten over de routes? Kijk dan hier op de site van de Bike Transalp.

Materiaal:
Mijn Trek Supercaliber deed het fantastisch, en ook de Scott Spark RC van Jacco ging als de brandweer. Op een losgeschoten kabel van mijn dropper na hebben we helemaal geen pech gehad, zelfs lekke banden bleven ons bespaard.

1) dropper zadelpen zodat de afdalingen net wat makkelijker gingen
2) ovaal 32 voorblad en 10-51 achter (30t voor had ook gemogen)
3) SKS tasje op bovenbuis voor gels en repen
4) minipompje naast bidonhouder
5) 9th Wave wielset Ninefold Yarrow 29+ Grip-Kit (extra brede velg voor)
6) pluggen Sahmurai in beide kanten van het stuur
7) SKS zadeltasje met oa binnenband, stuk canvas, patronen, adapter, isolatietape, flesje Squirt, minitool, T-raps, mesje,        bandenlichters etc.

Voeding:
De bidonnen werden elke dag gevuld met SIS betafuel, en gedurende de rit namen we verder nog Betafuel gels en Betafuel chews. Bij de verzorgingsposten vulden we de bidonnen aan met Iso drank en namen we vaak nog wat stukken banaan, sinaasappel of ananas. Heerlijk tijdens de hoge temperaturen!  Meteen na de finish werd er een eiwit/herstel reep naar binnengewerkt.

Goed eten blijven

Wat overige cijfers:Totaal Calorieën verbruik Marcel:             16986
Totaal aantal hoogtemeters :                       18378
Totaal aantal kilometers:                                  567
Totaal aantal keer geschakeld Jacco:          4630

mooi!

en maar weer eens dalen

handwasje doen, net op tijd weer droog

staan en zitten, staan en zitten